„W rządzie zmian nie da się powtórzyć «Olmedosów», to mnie zawstydza”: Iván Cepeda

Kandydat na prezydenta Iván Cepeda Castro z partii Polo wyjaśnia, w jaki sposób chciałby nawiązać dialog ze Stanami Zjednoczonymi, co sądzi o środowisku biznesowym i jak postrzega politykę „całkowitego pokoju”: „Mogę mieć różne zdania, ale nie zaakceptuję żadnej próby zmuszenia mnie do konfrontacji z prezydentem”.

Kwestia zniesienia wiz trywializuje kwestię, którą należy traktować z najwyższą odpowiedzialnością. Nie będziemy angażować się w politykę pokazową, by zwracać uwagę na pewne rodzaje relacji dziennikarskich z błahostkami, pomijając dyskusje o czymś tak transcendentalnym, jak stosunki kolumbijsko-amerykańskie.

Rozwiązanie problemu handlu narkotykami. Ani Kolumbia, ani Stany Zjednoczone nie czerpią żadnych korzyści z trwania w paradygmacie prohibicji. Wielu przyznało się do jego porażki. Ale najpierw dążyłbym do porozumienia na szczeblu krajowym. Nie ma sensu próbować budować dialogu z innym rządem, jeśli wewnętrznie nadal trwa spór gospodarczy i polityczny.

Proces ujednolicania Paktu Historycznego był naznaczony przeszkodami zewnętrznymi. Teraz możemy być spokojni, dopóki będzie absolutnie jasne, że zwycięzca naszego referendum w marcu będzie również kandydatem w kolejnym referendum: referendum Szerokiego Frontu.

To nie żart. To proces demokratyczny, z którego zrezygnowały wszystkie inne partie. Pakt Historyczny był jedynym, który odważył się zrobić to, co powinien: pozwolić obywatelom, a nie szkołom, wybierać swoich przedstawicieli. Ale potrzebujemy gwarancji: jedną z nich jest możliwość utworzenia Szerokiego Frontu.

Jeśli nie będzie pewności, że zwycięzca tego referendum będzie mógł wziąć udział w referendum w marcu, będziemy mieli nowy problem.

Miejmy nadzieję, że jak najszersze spektrum. Ważne jest, aby osoba wybrana do reprezentowania Szerokiego Frontu przestrzegała porozumienia programowego.

Oto zasady gry. Ten, kto wygra, zostanie kandydatem do Paktu Historycznego.

Mogę mieć odmienne podejście do rządu, ale nie zaakceptuję prób zmuszenia mnie do konfrontacji z prezydentem. Jeśli chodzi o środowisko biznesowe, ten rząd rozwinął dialog, który jest czasami niedoceniany. Przytoczę przykład, który mnie niepokoi: prezydent Petro podpisał z dr. José Félixem Lafaurie ze związku hodowców bydła umowę kupna i sprzedaży ziemi, zawierającą legalne transakcje. To pokazuje, że dialog i porozumienie rzeczywiście są możliwe.

Moją pierwszą decyzją rządową, która wejdzie w życie natychmiast, jeśli wygram w pierwszej turze, będzie rozpoczęcie procesu, który nazwałem procesem dialogu narodowego z głównymi siłami politycznymi, społecznymi i gospodarczymi. Celem jest zidentyfikowanie pewnych kwestii i osiągnięcie porozumienia. Mogłoby to oznaczać, tylko jeśli zostanie osiągnięty konsensus, zwołanie Zgromadzenia Konstytucyjnego. Mogłoby to również obejmować mechanizm podobny do mechanizmu przyspieszonej procedury , który Kongres stosuje już w przypadku pakietu legislacyjnego. A nawet – podkreślam to, aby nie można było powiedzieć, że naruszam instytucje – prezydent mógłby wydać kilka dekretów z mocą ustawy.

Tak, w swojej istocie. Ale musi zostać poddany procesowi dialogu, co z pewnością nie jest niczym nowym: ten rząd już podjął taką próbę. W miarę możliwości dążyłbym do konsensusu z sektorem prywatnym, środowiskiem akademickim, służbą zdrowia i oczywiście użytkownikami. Nie można oczekiwać, że reformy pozostawią wszystko bez zmian, skoro obecny system nie jest wykonalny.

Absurdalne jest twierdzenie, że pokój jest przyczyną przemocy. Działania tego rządu przyniosły wymierne rezultaty. Zawieszenia broni uratowały życie zarówno funkcjonariuszom sił bezpieczeństwa, jak i ludności. Dyskusje o tym, czy uzyskano niezbędne odszkodowania i czy czasami nie były one niepotrzebnie przedłużane, są mile widziane. Pułapką jest jednak twierdzenie, że każda próba pokoju jest równoznaczna ze słabością i że powinniśmy porzucić dialog i nadal powodować ofiary śmiertelne.

Musimy omówić, które z nich i w jakich okolicznościach. Na przykład podczas zawieszenia broni nastąpiła znaczna redukcja ataków na rurociągi naftowe. Nie przyjąłbym ścisłej polityki „nigdy więcej zawieszenia broni”, „nigdy więcej dialogu”. Tego nie można i nie powinno się robić. Na przykład za rządów Duque’a nie było żadnego dialogu, ani jednego zawieszenia broni; liczebność ELN podwoiła się, a tak zwany „Klan Zatoki Perskiej” znacząco się rozrósł. Wyjaśnij mi tę sprzeczność… To nie zawieszenia broni, ale nielegalne gospodarki, handel narkotykami i nielegalne górnictwo przyczyniają się do rozwoju grup zbrojnych.

Nie zgadzam się z tym ani nie akceptuję. Wręcz przeciwnie, Siły Zbrojne działały w sposób absolutnie jasny i uczciwy, nawet w przypadku działań, których nie podejmowały za czasów innych rządów.

W przypadku śmigłowców, jak wspomniano, rosyjska część floty została poważnie dotknięta inwazją tego kraju na Ukrainę. Nie podjęto decyzji o „zniszczeniu Sił Zbrojnych”, lecz raczej problemy, niektóre zewnętrzne, inne związane z zasobami. Jak żaden inny rząd, ten poczynił postępy w poprawie warunków pracy i życia członków Sił Zbrojnych; oni sami i ich wysocy rangą oficerowie to przyznają, czego rząd dążący do ich zniszczenia nie zrobiłby.

Decyzje były uzasadnione. Państwo jest nękane ogromną korupcją w wielu instytucjach i nie jest tajemnicą, że istnieje ona również w tym sektorze.

Wszczęto kilka spraw, ale niektóre z nich umorzono z powodu korupcji.

Starannie przeanalizowałbym, jakie środki mogłyby doprowadzić nas do korzystnego rezultatu. Jeśli oznaczałoby to pogorszenie polityki społecznej, to zdecydowanie nie byłoby to właściwe podejście.

Oczywiście, wydatki socjalne można interpretować jako wysokie wynagrodzenia dla urzędników państwowych lub kontrahentów. To nieprawda. To mało popularne stwierdzenie, ale korekta fiskalna obejmuje również korektę podatkową. Należy rozważyć nie tylko nową reformę podatkową, ale także ściągalność podatków. Zawsze, w każdych wyborach, mówi się w nieco demagogicznym tonie, że korupcja kosztuje kraj nie wiem ile bilionów pesos. Zaproponowałem stworzenie krajowego systemu walki z powszechną korupcją, którego celem byłoby zapewnienie, że państwo odzyska część, jeśli nie całość, aktywów i zasobów skradzionych przez urzędników na różnych szczeblach każdego roku.

To nie kwestia wygody: naprawdę się wstydzę. Powiedziałem to w Cali: „Olmedos” nie może się powtórzyć w rządzie zmian.

Jakkolwiek chcesz ich nazwać. Mówię o kimś, kto przyznał się, ni mniej, ni więcej, do kradzieży pieniędzy od ludzi, którzy ucierpieli w wyniku klęski żywiołowej. Myślę, że to wystarczy.

Chcę powiedzieć, żeby było absolutnie jasne, że w moim rządzie obowiązuje zasada zero tolerancji i nieustanna walka z tymi formami korupcji. Czy obiecuję, że w moim rządzie nie będzie korupcji? Trudno składać takie obietnice w kraju, w którym, powtarzam, państwo jest opanowane do ostatniego kęsa. Nie ma jednak wątpliwości, że będzie wola polityczna i że podejmę niezbędne kroki, aby tę walkę stoczyć.

Wierzę, że Prezydent to uczynił. W moim konkretnym przypadku udowodniłem to w życiu politycznym: będę nieustępliwie walczył z wszelkimi formami przestępczości i korupcji w państwie.

Zostawmy sarkazm na boku... Mówię bardzo jasno o tym, co zrobiłem, odpowiadając na twoje pytanie. Wszcząłem śledztwo przeciwko 200 urzędnikom, popełniłem błąd w liczeniu, a wielu z nich zostało zdymisjonowanych. Co więcej, brałem udział w debacie, która zakończyła się wyrokiem skazującym, jakiego nigdy dotąd w historii kraju nie wydano – wyrokiem skazującym byłego prezydenta. Mimo to uważam, że mam wystarczające kwalifikacje w tej dziedzinie, jak i w innych. Porozmawiajmy teraz o metodach walki. Oczywiście, wielkim zarzutem, wielkim oszczerstwem i wielką brudną kampanią, którą rozpętali przeciwko mnie, jest to, że jestem, ni mniej, ni więcej, „dziedzicem FARC”. To nikczemne oskarżenie.

Nie, ale chcę mieć jasność. To fałszywe oskarżenie. To samo, na podstawie którego zamordowano mojego ojca. Stawiając takie oskarżenia, które nie mają żadnych podstaw, ewidentnie narażasz moje życie. W Kolumbii mordowano ludzi z mniejszych powodów.

Jeśli jest jeden obszar, w którym rząd Paktu Historycznego osiągnął przekonujące rezultaty, to jest to wzrost gospodarczy i stabilność. Trudno podważyć te liczby…

Handel narkotykami może rosnąć, ale istnieją bardzo wyraźne dane dotyczące rozwoju sektora rolniczego i turystycznego. Wszystko to jest w jakiś sposób minimalizowane. Istnieją dane dotyczące bezrobocia, inflacji i uznania naszej gospodarki przez OECD… Zatem twierdzenie, że rząd Petro zniszczył aparat produkcyjny, że doszło do wywłaszczenia dóbr lub majątku najbogatszych, to wszystko jest częścią mitu… Rzeczywistość jest taka, że ​​mamy dziś sytuację gospodarczą, która pomimo problemów i ryzyka, zostanie oddana w najlepszych okolicznościach, nawet poza neoliberalnymi rządami.

Nie doszło do wyeliminowania eksploracji ani eksploatacji. Stoimy w obliczu globalnego kryzysu klimatycznego, który między innymi wymaga dostosowania miksu energetycznego.

Prawdopodobnie, jak każdy człowiek, czasami gniew lub oburzenie potrafią mnie nieco wyprowadzić z równowagi. Staram się zachować – jak by to ująć? – postawę łagodną lub serdeczną; a także pełną szacunku, co jest fundamentalne. Nie można stracić minimalnego progu etycznego szacunku dla innych. Za nawet najbardziej zawziętym przeciwnikiem kryje się drugi człowiek.

Lubię takie stonowane koszule, albo takie, które uważam za eleganckie. Kupuję je na targach rękodzieła i zlecam szycie innym. Myślę, że odzwierciedlają one część mojej osobowości.